Reuzen uit de Griekse Mythologie, wie zijn ze? Oorsprong en belangrijkste gevechten
Inhoudsopgave
Volgens de Griekse mythologie waren reuzen een ras dat voortkwam uit de strijd tussen Uranus en Kronos, waarbij het bloed van Uranus werd vergoten op Gaia. Men geloofde dus dat ze krijgers waren, zonen van Gaia, en dat ze grote schilden en speren hanteerden. Bovendien droegen reuzen glinsterende primitieve harnassen van dierenhuiden die verweven waren met vlammende stenen en kolen.
Qua uiterlijk zagen de reuzen er deels menselijk uit, maar enorm groot en wild in gedrag. Zelfs sommigen van hen hadden, in plaats van benen zoals die van een menselijke sterveling, onderste ledematen die bestonden uit vele in elkaar verstrengelde slangen.
Wat ook bijdroeg aan hun angstaanjagende uiterlijk waren hun haar en baarden: vuil, lang en onverzorgd. In tegenstelling tot de goden waren Reuzen sterfelijk en konden ze gedood worden door zowel goden als stervelingen.
Oorsprong van de reuzen
De mythe van Kronos vertelt dat hij wanhopig was om zijn vader, Uranus, ten val te brengen, zijn broers te bevrijden en ervoor te zorgen dat er nooit meer een kind geboren zou worden uit de vader die nu een monster was. Dus, met behulp van een sikkel gemaakt van steen, castreerde Kronos zijn vader.
Zie ook: Noorse mythologie: oorsprong, goden, symbolen en legendenToen haar testikels en bloed over Gaia stroomden, baarde ze een nieuw lid van de reuzenfamilie. De wezens waren verschrikkelijke wezens, groter dan welke sterveling dan ook die ooit op aarde rondliep.
Naast hen werden ook de Erinias (Furies) en de Melias (boomnimfen) geboren uit de castratie van Uranus.
Gigantomachie of oorlog van de reuzen
Hoewel ze niet rechtstreeks uit een vader en moeder werden geboren, waren er enkele goden die de reuzen probeerden te beschermen alsof het hun eigen kinderen waren. Ze werden echter allemaal verslagen en gedood met de hulp van een sterfelijke zoon van Zeus en de inspanningen van andere goden.
Ter verduidelijking: de goden van Olympus streden voortdurend om de macht en de heerschappij over de kosmos, waarbij ze de ene leider door de andere vervingen en de richtingen vernietigden die in het verleden waren ingeslagen. Soms begonnen deze gevechten over kleine intriges of incidenten waarbij sprake was van verraad of overtreding.
In het geval van Gigantomachy begon een grote oorlog met de diefstal van het vee van Helios, de zonnegod, door de reus Alcioneus. Als gevolg hiervan was Helios woedend en in een vlaag van woede eiste hij gerechtigheid van Zeus en de andere goden.
Profetie over het einde van de reuzen
Zoals gebruikelijk in dit soort gevechten, voorspelde een profetie dat de reuzen alleen verslagen konden worden als een sterveling de goden hielp. Gaia wilde hen echter koste wat het kost beschermen, want ze beschouwde hen als haar kinderen, ook al waren ze geschapen door het bloed van Uranus. Daarom ging ze op zoek naar een speciale plant die hun bescherming zou garanderen.
Aan de andere kant deelde Zeus Gaia's gevoelens niet en beweerde hij met klem dat reuzen gevaarlijke en gewelddadige wezens waren. Dus beval de ouder van de Olympische goden Eos of Aurora (godin van de dageraad), Selene (godin van de maan) en Helios (godin van de zon) om hun licht van de wereld te halen.
Daarom verdorden de planten en Zeus verzamelde ze allemaal voor zichzelf. Hij liet er geen achter om te voorkomen dat de reuzen ze zouden vinden en gebruiken.
Toen de oorlog uitbrak, stonden 100 reuzen tegenover de 12 goden van de berg Olympus, die alleen werden geholpen door de Moira's en Nike (godin van de kracht en overwinning).
De belangrijkste reuzen uit de Griekse mythologie
De belangrijkste reuzen in de Griekse mythologie zijn:
- Typhon
- Alcioneu
- Antaeus
- Efialtes
- Porfirio
- Encélado
- Argos Panotes
- Egeon
- Gerion
- Orion
- Amico
- Dercino
- Albion
- Oto
- Mimas
- Polibotes
Beroemdste veldslagen van de reuzen
Hercules en Alcioneu
Als onderdeel van de vervulde profetie kreeg Zeus' sterfelijke zoon Hercules de opdracht om de reus Alcioneus te doden voor zijn misdaad van diefstal tegen Helios. Hercules begon de strijd echter op de zeekust, de geboorteplaats van Alcioneus, dat wil zeggen de plek waar het bloed van Uranus voor het eerst viel.
Dus met elke klap kwam de reus even verschrikkelijk terug als daarvoor en met nog meer kracht. Toen, met de hulp van Athena, lukte het Hercules om Alcioneus van de oever te trekken en hem uiteindelijk te doden.
Zie ook: Wat is een hoax? Betekenis, oorsprong en belangrijkste soortenHercules en Antaeus
Poseidon en Gaia schiepen Antaeus, dus gaf de aardgodin hem de kracht om onoverwinnelijk te zijn zolang hij in contact met haar was. Antaeus had dus een passie voor het uitdagen van stervelingen voor gevechten die hij altijd won, hij gebruikte zelfs schedels van de verslagenen om een tempel ter ere van Poseidon te bouwen.
Toen de reus Hercules uitdaagde, onthulde hij de bron van zijn kracht, wat tot zijn ondergang leidde. Toen Hercules zijn goddelijke kracht gebruikte, tilde hij Antaeus van de grond, waardoor de reus Gaia's bescherming niet kreeg en dus werd hij gedood.
Encelado en Athena
Athena vocht met Encelado bij het eiland Sicilië. De Griekse reus gebruikte bomen als speren tegen de strijdwagen en paarden die Athena tegen hem reed. Aan de andere kant vocht Dionysus (god van feesten en wijn) met vuur en stak het lichaam van de reus in brand in een groot vreugdevuur.
Bovendien blies Zeus een bliksemschicht, waardoor Encelado wankelde en viel en de genadeslag kreeg van Athene. Zij begroef zijn verkoolde lichaam onder de Etna en toen deze uitbarstte, kwam Encelado's laatste adem vrij.
Mimas en Hephaestus
Tijdens de Gigantomachie vocht Mimas tegen Hephaestus, die gigantische raketten van gesmolten metaal op hem afvuurde. Bovendien hield Aphrodite hem vast met een schild en een speer, en dit hielp Zeus hem te verslaan door bliksemschichten te gooien en hem in een hoopje as te veranderen. Hij werd begraven onder de kust van Napels op de Phlegra-eilanden. Uiteindelijk werden zijn wapens aan een boom boven op de Etna gehangen alsoorlogstrofeeën.
Polibotes en Poseidon
Polibotes vocht tegen Poseidon en Athena, die hem de zee in joegen. Zeus sloeg Polibotes met zijn bliksemschichten, maar Polibotes kon wegzwemmen. Ook Poseidon gooide zijn drietand, maar miste, en de drietand werd het eiland Nísiros, in het zuiden van de Egeïsche Zee.
Maar, vastbesloten om de glibberige reus eindelijk te verslaan, tilde Poseidon een deel van het eiland Kos op en wierp het onder de reus, waardoor Polybotes werd verpletterd en gedood.
Nu je weet wat de reuzen van de Griekse mythologie zijn, lees dan verder: God Jupiter - Oorsprong en geschiedenis van de god van de Romeinse mythologie
Bronnen: Sua Pesquisa, Blog Griekse mythologie
Foto's: Pinterest, Mythenportaal