We horen de term 'megera' vaak in films en series, voornamelijk geassocieerd met kwaadaardige heksen. Maar wat betekent dit woord en hoe is het ontstaan? In eerste instantie zijn zowel Megera als Mégara personages uit de oude Griekse mythen. De eerste is echter een van de demonen van de onderwereld, terwijl de tweede een van de vrouwen van de held Hercules was.

Laten we eerst het verhaal van Megera leren kennen, waarbij haar naam 'schandalige, boosaardige en wraakzuchtige vrouw' betekent. Volgens de mythologie zou dit vrouwelijke personage worden toegeschreven aan de Erenia's of Furiën, die drie waren in de voorstelling van de oude Grieken.

Zij zijn de drie dochters van Uranus en Gaia - Megera, Alecto en Tisiphone. De Furies of Erinias zijn de demonische geesten van wraak met vleermuisvleugels en bewaken de poorten van Dis, de stad van de Onderwereld.

Ze bestraffen niet alleen de mensen op niveau zes van de hel, maar brengen ook nieuwe zielen naar de lagere niveaus als ze worden uitgeleverd aan Hades. Daarom worden deze drie beschouwd als zo meedogenloos in hun toorn, dat de meesten hen de Furies noemen.

Betekenis van Megera, Alecto en Tisiphone

Megera

De naam Erinia Megera betekent hatelijke of jaloerse woede. Ze werkt niet alleen in de hel, maar is af en toe ook verantwoordelijk voor de ontvangst van de doden.

Alecto

Alecto's naam betekent oneindige of niet aflatende woede.

Tisyphone

De naam Tisiphone betekent straf, vernietiging en een wrekende of wraakzuchtige geest.

Oorsprong van de Furiën

Zoals hierboven te lezen is, werden de Furies geboren uit het bloed van de Titaan Uranus dat gemorst werd toen zijn zoon, Kronos, hem castreerde. Volgens andere auteurs werden Hades en Persephone beschouwd als de ouders van de Furies, terwijl Aeschylus geloofde dat ze de dochters waren van Nix (personificatie van de nacht) en, ten slotte, Sophocles beweerde dat ze de dochters waren van Gaia en Hades.

Kortom, Megera en haar zus Erenias waren gevleugelde demonen die vliegend hun prooi achtervolgden. Ze hadden dezelfde proporties als de andere helse en Atonische godheden zoals de Queres en de Harpies. Bovendien hadden ze het vermogen om zichzelf snel en vaak te transformeren. Ze waren altijd in het zwart gekleed, hun gezichten waren angstaanjagend en afschuwelijk en ze hadden slangen in hun haar zoals Medusa(Gorgon).

Bovendien was de adem van de furies giftig, net als het schuim dat uit hun mond kwam. Daarom verspreidden Megera en haar zussen volgens de mythologie allerlei ziekten en verhinderden ze zelfs de groei van planten.

Verschil tussen Megera en Mégara

Megara was de eerste vrouw van de Griekse held Hercules. Ze was dus, in tegenstelling tot Megera en de Erinias, de dochter van koning Creon van Thebe, die haar ten huwelijk gaf als dank voor haar hulp bij de herovering van Creons koninkrijk.

Het verhaal van Megara is dus vooral bekend door het werk van de Griekse toneelschrijver Euripides en de Romeinse toneelschrijver Seneca, die toneelstukken schreven over Hercules en Megara. Er is echter niets bekend over Megara vóór haar huwelijk met Hercules. Hij was de zoon van Zeus, de koning van de goden, en een sterveling genaamd Alcmena.

Hoewel hij getrouwd was met de godin Hera, had Zeus verschillende affaires met sterfelijke vrouwen, dus veranderde hij zichzelf in een sterveling om bij Alcmena's echtgenoot te verschijnen en sliep met haar. Als gevolg hiervan verwekte zij Herakles of Hercules.

Hera, die altijd woedend was over de flirt van haar man, was er alles aan gelegen om Hercules het leven zo zuur mogelijk te maken. Haar wraak werd echter onderdrukt, want Hercules was een halfgod en bezat bovenmenselijke kracht en uithoudingsvermogen. Hera deed echter wel haar best om hem bij elke gelegenheid te vernietigen.

Hercules en Megara

Hercules groeide op aan het hof van zijn sterfelijke vader, waar hij alle kunsten leerde die een jonge edelman moest beheersen, zoals schermen, worstelen, muziek en krijgskunst. Toen hij hoorde dat het naburige koninkrijk Thebe was overgenomen door Miniërs, leidde hij een leger van Thebaanse krijgers die de Miniërs verdreven en de orde herstelden bij koning Creon en hem de troon teruggaven.

Creon bood uit dankbaarheid zijn dochter Megara aan als zijn vrouw. Megara en Hercules kregen vervolgens drie kinderen: Terímaco, Creontíades en Deicoon. Het echtpaar was gelukkig met hun gezin totdat Hercules werd opgeroepen voor zijn twaalf werken en het koninkrijk zonder verdediging achterbleef.

Uiteindelijk keerde Hercules terug naar Thebe nadat hij Cerberus had gevangen, om te ontdekken dat in zijn afwezigheid een overweldiger, Lycus, de troon van Thebe had overgenomen en probeerde te trouwen met Megara. Jaloers doodt Hercules Lycus, maar dan maakt Hera hem gek, dus, denkend dat zijn eigen kinderen de kinderen van Lycus waren, doodt Hercules hen met zijn pijlen en doodt ook Megara, denkend dat zij Hera was.

Hercules zou zijn moorden hebben voortgezet zonder de tussenkomst van de godin Athena, die hem bewusteloos sloeg. Toen Hercules wakker werd, werd hij door Theseus ervan weerhouden zelfmoord te plegen omdat hij bedroefd was omdat hij Megara en haar kinderen had gedood.

Nu je weet wat Megera betekent, lees ook: Reuzen uit de Griekse Mythologie, wie zijn ze? Oorsprong en belangrijkste gevechten

Bronnen: Achter de naam, Aminoapps, Betekenis

Foto's: mythen en legenden