Kësulëkuqja është një nga përrallat klasike më të qëndrueshme për fëmijë që ekzistojnë. Historia, si Borëbardha dhe shtatë xhuxhët, Hirushja, Bukuroshja e Fjetur, Piter Pani dhe shumë përralla të tjera, ka formësuar imagjinatën tonë dhe madje ka vepruar si mësime morale që kanë ndikuar te miliona fëmijë në mbarë botën. Por, jo gjithçka është absolutisht magjike në këtë përrallë, ekziston një histori e vërtetë e Kësulëkuqes, e frikshme dhe makabre, të cilën do ta shikoni në këtë artikull.

Versionet e njohura të përrallës

Versionet e mëparshme të kësaj historie ndryshojnë nga versioni i njohur gjerësisht i vëllezërve Grimm.

Me pak fjalë, versioni popullor i kësaj historie paraqet një vajzë me një mantel të kuq me kapuç (sipas Le Petit të Charles Perrault Versioni Chaperon Rouge) ose një kapak në vend të kapuçit (sipas versionit Grimm, i njohur si Kuqja e Vogël).

Një ditë ajo shkon për të vizituar gjyshen e saj të sëmurë dhe i afrohet një ujk të cilit ajo naivisht tregon se ku po shkon. Në versionin më të njohur modern të përrallës, ujku e shpërqendron atë dhe shkon në shtëpinë e gjyshes, hyn dhe e gllabëron. Më pas maskohet si gjyshe dhe pret vajzën, e cila gjithashtu sulmohet me të mbërritur.

Më pas ujku e zë gjumi, por shfaqet një hero druvar dhe i bën një hapje në barkun e ujkut me sëpatë. Kësulëkuqja dhe gjyshja e saj dalin të padëmtuara dhe vendosin gurë në trupin e ujkut, në mënyrë qëse kur zgjohet, ai nuk mund të shpëtojë dhe vdes.

Historia reale dhe origjina e Kësulëkuqes

Origjina e "Kësulëkuqes" daton në 10 shekulli në Francë, ku fshatarët treguan historinë që më vonë riprodhuan italianët.

Përveç kësaj, u krijuan disa versione të tjera me një titull të ngjashëm: “La Finta Nona” (Gjyshja e rreme) ose “Historia e gjyshja”. Këtu, personazhi i një ogre zëvendëson ujkun që imiton gjyshen.

Në këto përralla, shumë historianë flasin për kanibalizëm në komplot, pasi vajza ngatërron dhëmbët e gjyshes me orizin, mishin me biftek dhe atë. gjak me verë, kështu që ajo ha dhe pi, dhe pastaj hidhet në shtrat me bishën dhe përfundon duke u vrarë prej saj.

Disa versione të historisë së vërtetë të Kësulëkuqes madje përfshijnë implikime të paligjshme dhe përfshijnë një skena ku ujku i kërkon vajzës së vogël të heqë rrobat dhe t'i hedhë në zjarr.

Disa folkloristë kanë gjurmuar të dhëna të versioneve të tjera folklorike franceze të tregimit, në të cilat Kuqja e Vogël sheh përpjekjen e ujkut në mashtrim dhe më pas shpik një histori "Më duhet të përdor dëshpërimisht banjën" që gjyshja të shpëtojë.

Ujku me ngurrim e miraton, por e lidh atë me një fije për ta ndaluar që të ikë, por ajo ende ia del për të shpëtuar.

Interesante, këto versione të tregimit portretizojnë Kësulëkuqin si një heroinëgrua e guximshme që mbështetet vetëm në zgjuarsinë e saj për të shmangur tmerrin, ndërsa versionet e mëvonshme "zyrtare" të botuara nga Perrault dhe Grimm përfshijnë një figurë mashkullore më të vjetër që e shpëton - gjahtarin.

Përralla rreth botës

Ekzistojnë disa versione të "Kësulëkuqes" që datojnë pothuajse 3000 vjet më parë. Në të vërtetë, besohet se në Evropë, versioni më i vjetër është një fabul greke e shekullit të 6-të para Krishtit, që i atribuohet Ezopit.

Në Kinë dhe Tajvan, ekziston një histori që i ngjan "Kësulëkuqes". Quhet "Gjyshja Tiger" ose "Halla e Madhe e Tigrit" dhe daton që nga dinastia Qing (dinastia e fundit perandorake e Kinës). Motivi, ideja dhe personazhet janë pothuajse identike, por antagonisti kryesor është një tigër në vend të një ujku.

Versioni i Charles Perrault

Versioni i folkloristit dhe historia e shkrimtarit francez Perrault në Shekulli i 17-të shfaqi një vajzë të re fqinje fshati, e cila, në mosbesim, ndan adresën e gjyshes së saj me një ujk. Më pas ujku shfrytëzon naivitetin e saj, duke i kërkuar të shkojë në shtrat, ku ai e sulmon dhe e ha.

Morali i Perrault-it e kthen ujkun në një aristokrat me gojë të butë që josh vajzat e reja në lokale për t'i "gllabëruar". Në fakt, disa studiues kanë argumentuar se kjo është një histori për përdhunimin, duke pasur parasysh dhunën e përrallës.

Në mishërimin francez të "Kësulëkuqes" në shekullin e 17-të, ujku është qartësishtnjë joshëse që bredh në sallonet franceze gati për të pre e vajzave të reja që nuk dyshojnë. Prandaj është një metaforë për të përcjellë një mesazh më të gjerë në lidhje me rastet e joshjes ose përdhunimit në botën reale.

Versioni i vëllezërve Grimm

Dy shekuj më vonë, vëllezërit Grimm rishkruan historinë e Perrault . Megjithatë, ata krijuan edhe variantin e tyre, të quajtur Little Red Cap, në të cilin një gjahtar lesh shpëton vajzën dhe gjyshen e saj.

Vëllezërit shkruan një vëllim të tregimit në të cilin Kësulëkuqja dhe gjyshja e saj gjejnë dhe vrasin një ujk tjetër duke përdorur një strategji të mbështetur nga përvoja e tyre e mëparshme.

Kësaj here vajza e vogël e injoroi ujkun në shkurre, gjyshja nuk e la të hynte, por kur ujku doli fshehurazi, ata e joshën me aroma e tyre e sallamit nga oxhaku nën të cilin dikur ishte vendosur një vaskë e mbushur me ujë. Si rezultat, ujku u fut në të dhe u mbyt.

Më në fund, në vitin 1857, vëllezërit Grimm përfunduan përrallën siç e njohim sot, duke reduktuar tonet e errëta të versioneve të tjera. Praktika e tij u vazhdua nga shkrimtarë dhe përshtatës të shekullit të njëzetë, të cilët, në vazhdën e dekonstruksionit, analizës së bazuar në psikoanalizën frojdiane dhe teorisë kritike feministe, prodhuan versione mjaft të rafinuara të përrallës popullore për fëmijë.

Kështu, ju duket interesante historia e vërtetë e Kësulëkuqes? Epo, shikoni më poshtë: Vëllezërit Grimm -Historia e jetës, referencat dhe veprat kryesore

Burimet: Mundo de Livros, Mendja është e mrekullueshme, Recreio, Aventurat në histori, Psikanaliza klinike

Fotografitë: Pinterest