Wat is gore? Oorsprong, concept en curiosa over het genre

 Wat is gore? Oorsprong, concept en curiosa over het genre

Tony Hayes

Om te begrijpen wat gore is, is het nodig om meer te weten over de cinematografische genres, vooral horror. In deze zin wordt gore gedefinieerd als een subgenre van horrorfilms, met als basiskenmerk de aanwezigheid van zeer gewelddadige en bloederige scènes.

Ook onder de naam splatter is de grafische weergave van bloed en geweld de belangrijkste pijler van dit subgenre. Daarom worden er veel special effects gebruikt om het zo echt mogelijk voor te stellen. Het heeft dus een sterke interesse in de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam, maar ook in de dramatisering van menselijke verminking.

Als gevolg hiervan is de belangrijkste bedoeling van dit genre om de kijker te shockeren en te raken, fysiek, psychologisch of beide. Over het algemeen omvat het genre literatuur, muziek, elektronische games en kunst, maar altijd met veel controverse eromheen. Vooral de opmaak van wat gore is om onaangename sensaties te creëren, genereert veel controverse over de productie en consumptie ervan.

Met andere woorden, omdat het vanaf de conceptie is gemaakt om wanhoop, angst, vrees en paniek te creëren, is er een grote discussie over de vraag of het entertainment is of niet. Interessant genoeg zeggen sommigen dat het verkoopbare psychologische horror is omdat de focus van de werken niet de verhalen zijn. Aan de andere kant richt gore zich op het verkennen van menselijke grenzen.

Oorsprong van gore

In eerste instantie kwam de definitie van wat gore is van splatter cinema, een term die oorspronkelijk werd bedacht door regisseur George A. Romero, die een belangrijke regisseur en maker van zombiefilms was. Vreemd genoeg bestaat er in de Verenigde Staten een specifiek genre voor deze werken, en Romero werd beroemd om zijn producties.

Als voorbeelden van zijn films kunnen we The Night of the Living Dead (1968), The Awakening of the Dead (1978) en Island of the Dead (2009) noemen. In die zin was hij de bedenker van de term splatter cinema, die later zou uitgroeien tot wat gore vandaag de dag is. De uitdrukking ontstond vooral als een zelfbenaming voor het genre van zijn werk The Awakening of the Dead, hierboven vermeld.

Desondanks ontkenden critici dat het een specifiek genre zou zijn, omdat Romero's werk een meer specifiek stempel van sociaal commentaar zou hebben. Daarom was het niet de bedoeling dat het aantrekkelijk zou zijn, ook al presenteerde het stratosferische hoeveelheden scenografisch bloed. Vanaf dat moment was er echter een grote ontwikkeling van het idee, en de term werd na verloop van tijd populair.

Als gevolg daarvan heeft het concept van gore zich verder ontwikkeld, vooral wat betreft het onderscheid met andere horror-subgenres. Psychologische horror en gore verschillen bijvoorbeeld op tegengestelde manieren. Aan de ene kant presenteert gore extreem geweld, verontrustende inhoud, bloed en ingewanden.

Psychologische horror richt zich daarentegen op weinig visuele zaken en meer verbeeldingsvolle perspectieven. Met andere woorden, het werkt met paranoia, mentale bezigheden, ongemak en de denkwijze van de kijker. Gore staat echter dichter bij de lichamelijke horror die de schendingen van het menselijk lichaam veracht, maar niet noodzakelijkerwijs misbruik maakt van het gebruik van bloed in de scènes.

Nieuwsgierigheden over het genre

Als voorbeeld van werken die subgenre gore zijn, kunnen Banquet of Blood (1963), The Hostel (2005) en Human Centipede (2009) worden genoemd. Er zijn echter nog modernere producties, zoals Grave (2016), waarvan de vertoning zelfs liet zien dat er mensen flauwvielen in de bioscoopzaal.

Daarentegen is gore een heel gebruikelijk genre in sadistische tekenfilms. Happy Tree Friends en Mr. Pickles laten bijvoorbeeld een enorme hoeveelheid bloed en het lijden van de personages zien op een komische manier. Met andere woorden, het is een humoristische strategie die satire en macabere elementen gebruikt.

Zie ook: 10 nog onopgeloste luchtvaartmysteries

Aan de andere kant, als je denkt aan animes, verandert de kwestie een beetje omdat er een meer angstaanjagende en serieuze sfeer is, en niet in komedie. In het algemeen is gore vooral bekend in deep web content, een gebied van het internet met illegale, immorele en angstaanjagende inhoud.

In die zin is er ook een toename van gore porno, waarbij er sprake is van een combinatie van grafisch geweld en seksuele beelden. Bovenal gaat het ook om illegaal materiaal, waarvan het toezicht toeneemt. Als gevolg daarvan is er een toename van het aantal controverses over het genre.

Heb je geleerd wat gore is? Lees dan over Zoet bloed, wat is het?

Zie ook: Oorslijm - Oorzaken, symptomen en behandelingen van de aandoening

Tony Hayes

Tony Hayes is een gerenommeerd auteur, onderzoeker en ontdekkingsreiziger die zijn leven lang de geheimen van de wereld heeft blootgelegd. Tony, geboren en getogen in Londen, is altijd gefascineerd geweest door het onbekende en mysterieuze, wat hem op een ontdekkingsreis leidde naar enkele van de meest afgelegen en raadselachtige plekken op aarde.In de loop van zijn leven heeft Tony verschillende bestverkochte boeken en artikelen geschreven over de onderwerpen geschiedenis, mythologie, spiritualiteit en oude beschavingen, gebruikmakend van zijn uitgebreide reizen en onderzoek om unieke inzichten te bieden in 's werelds grootste geheimen. Hij is ook een veelgevraagd spreker en is in tal van televisie- en radioprogramma's verschenen om zijn kennis en expertise te delen.Ondanks al zijn prestaties blijft Tony bescheiden en geaard, altijd bereid om meer te leren over de wereld en haar mysteries. Hij zet zijn werk vandaag voort, deelt zijn inzichten en ontdekkingen met de wereld via zijn blog, Secrets of the World, en inspireert anderen om het onbekende te verkennen en het wonder van onze planeet te omarmen.