Heb je ooit gehoord van de Egyptische godin Sekhmet? Sekhmet, de dochter van Ra, leidt en beschermt de farao's tijdens oorlog. Ze wordt afgebeeld als een leeuwin en staat bekend om haar woeste karakter.

Ze staat ook bekend als de Machtige en is in staat om de vijanden van haar bondgenoten te vernietigen. Sekhmet heeft ook een zonneschijf en uraeus, een Egyptische slang, die werd geassocieerd met het koningschap en het goddelijke.

Daarnaast assisteerde ze de godin Ma'at in de Oordeelkamer van Osiris, wat haar ook een reputatie als scheidsrechter opleverde.

Ze stond bekend als de godin met vele namen zoals "De Verslindster", "Krijgersgodin", "Dame van de Jubel", "Het Mooie Licht" en "De Geliefde van Ptah", om er maar een paar te noemen.

Laten we meer te weten komen over deze godin van Egypte.

Sekhmet - de machtige godin van de leeuwin

In de Egyptische mythologie was Sekhmet (ook Sachmet, Sakhet en Sakhmet gespeld) oorspronkelijk de oorlogsgodin van Opper-Egypte, maar toen de eerste farao van de 12e dynastie de hoofdstad van Egypte naar Memphis verplaatste, veranderde ook haar aanbiddingscentrum.

Haar naam past bij haar functie en betekent 'zij die machtig is'; en zoals je hierboven hebt gelezen, kreeg ze ook titels als 'dame van de slachting'. Daarnaast werd geloofd dat Sekhmet de farao beschermde in de strijd door de aarde te besluipen en haar vijanden te vernietigen met vuurpijlen.

Er werd zelfs gezegd dat dood en verderf een balsem voor haar hart waren en men geloofde dat de hete winden van de woestijn de adem van deze godin waren.

Sterke persoonlijkheid

Het krachtaspect van Sekhmet's persoonlijkheid was vooral populair bij veel Egyptische koningen die haar beschouwden als een krachtige militaire beschermvrouwe en symbool van hun eigen kracht in de gevechten die ze voerden.

Sekhmet was hun geest, overal bij hen aanwezig zoals de hete woestijnwind, waarvan gezegd werd dat het de "adem van Sekhmet" was.

De leeuwin-godin ontving inderdaad uitnodigingen van koninginnen, priesters, priesteressen en genezers. Haar kracht en sterkte waren overal nodig en ze werd gezien als de onvergelijkbare godin.

Haar persoonlijkheid - vaak gekoppeld aan andere godheden - was zeer complex. Sommige onderzoekers suggereren dat de mysterieuze Sfinx Sekhmet voorstelt en veel legendes en mythes zeggen dat zij aanwezig was op het moment van de schepping van onze wereld.

De beelden van Sekhmet

Om de toorn van Sekhmet te sussen, voelden haar priesters zich genoodzaakt om elke dag van het jaar een ritueel uit te voeren voor een nieuw standbeeld van haar. Dit leidde tot schattingen dat er meer dan zevenhonderd standbeelden van Sekhmet stonden in de graftempel van Amenhotep III op de westelijke oever van de Nijl.

Haar priesters zouden haar beelden beschermen tegen diefstal of vandalisme door ze te bedekken met miltvuur, en zo werd de leeuwin-godin ook gezien als de drager van de genezing van ziekten, tot wie werd gebeden om dergelijke kwalen te genezen door haar gunstig te stemmen. De naam "Sekhmet" werd letterlijk synoniem met artsen tijdens het Middenrijk.

Haar voorstelling wordt dan ook altijd gemaakt met de afbeelding van een woeste leeuwin of een vrouw met een leeuwenkop, gekleed in rood, de kleur van bloed. In feite bewaakten tamme leeuwen de tempels gewijd aan Sekhmet in Leontopolis.

Festivals en aanbiddingsrituelen voor de godin

Om Sekhmet tot bedaren te brengen, werden er aan het einde van de strijd festivals gevierd zodat er geen verwoestingen meer zouden plaatsvinden. Bij deze gelegenheden werd er gedanst en muziek gespeeld om de wreedheid van de godin tot bedaren te brengen en werden er grote hoeveelheden wijn gedronken.

Hieromheen ontwikkelde zich een tijdlang een mythe waarin Ra, de zonnegod (van Opper-Egypte), het uit zijn oog van vuur schiep om de stervelingen te vernietigen die tegen hem samenspanden (Neder-Egypte).

In de mythe echter dreef Sekhmet's bloeddorst haar ertoe om bijna de hele mensheid te vernietigen. Ra misleidde haar toen om bloedkleurig bier te drinken, waardoor ze zo dronken werd dat ze de aanval opgaf en de zachtaardige god Hathor werd.

Deze identificatie met Hathor, die oorspronkelijk een aparte godheid was, hield echter geen stand, vooral omdat haar karakter heel anders was.

Later werd de cultus van Mut, de grote moeder, belangrijk en absorbeerde geleidelijk de identiteiten van de beschermgodinnen en versmolt met Sekhmet en Bast, die hun individualiteit verloren.

Bekijk zeker deze video om meer te leren over Sekhmet, en lees ook: 12 grote goden van Egypte, namen en functies

//www.youtube.com/watch?v=Qa9zEDyLl_g