In de Griekse mythologie werd Charon geboren uit de oudere onsterfelijke goden Nix (personificatie van de nacht) en Erebus (personificatie van de duisternis). Zo was hij verantwoordelijk voor het vervoer van dode zielen naar de onderwereld met behulp van een boot over de rivieren Styx en Aqueron.

Hij deed dit echter niet helemaal gratis. Zijn vergoeding voor het dragen van de doden over de rivieren naar de onderwereld was één munt, meestal een obolus of danake. Deze munt moest in de mond van de dode worden gestopt voordat deze werd begraven.

Daarnaast vertellen veel mythen over helden als Odysseus, Dionysus en Theseus die naar de onderwereld reizen en terugkeren naar de wereld van de levenden op het vlot van Charon. Lees hieronder meer over hem.

Mythe van Charon

Zoals je hierboven hebt gelezen, was Charon in de Griekse mythologie de veerman van de doden. In de Griekse mythe verstootte Zeus hem omdat hij de doos van Pandora had gestolen en veroordeelde hem om pas gestorven zielen over de rivier de Styx naar de onderwereld te brengen, waarbij hij meestal munten eiste als betaling voor zijn diensten.

Om de overtocht te betalen, begroeven de mensen hun doden met een munt, een 'obolus', in hun mond. Als de familie de overtocht niet kon betalen, werden ze veroordeeld om voor altijd langs de oevers van de rivier te zwerven en de levenden te achtervolgen als een geest.

Bovendien droeg Charon de doden pas nadat zijn lichaam was begraven, anders zou hij 100 jaar moeten wachten.

Als de levenden de onderwereld wilden binnengaan, moesten ze Charon een gouden tak overhandigen. Aeneas gebruikt deze om de onderwereld binnen te gaan en zijn vader te bezoeken. Natuurlijk moesten de levenden de tak vasthouden om de terugreis over de Styx te kunnen maken.

Hell's bootman verschijning

Traditioneel wordt Charon gezien als een lelijke man met een baard en een grote, kromme neus die de stok draagt die hij als roeispaan gebruikt. Daarnaast hebben veel auteurs Charon beschreven als een slonzige en nogal woeste man.

Interessant genoeg wordt de figuur ook geciteerd door Dante in zijn Goddelijke Komedie, Charon verschijnt in het eerste deel van het gedicht, dat velen kennen als Dante's Inferno.

Charon is het eerste mythologische personage dat Dante tegenkomt op zijn reis door de onderwereld en net als Vergilius beschrijft hij hem als iemand met ogen van vuur.

Michelangelo's afbeelding van Charon is op zijn zachtst gezegd interessant. Romeinse afbeeldingen van Charon zijn weerzinwekkender, vaak benadrukt door zijn blauwgrijze huid, scheve mond en grote neus.

Naast een stok werd hij gezien met een tweekoppige voorhamer en aangezien de Grieken hem meer als een demon van de dood zagen, kunnen we alleen maar aannemen dat deze voorhamer zou zijn gebruikt om degenen te slaan die het zich niet konden veroorloven.

Wetenswaardigheden over Charon

Representatie in kunst en literatuur

• In de Griekse kunst verschijnt Charon met een kegelvormige hoed en een tuniek. Hij blijft meestal in zijn boot en gebruikt een stok. Bovendien heeft hij een scheve neus, een baard en is hij erg lelijk.
• In de meeste Griekse literatuur wordt de rivier van de onderwereld Aqueron genoemd. Romeinse dichters en andere literaire bronnen noemen de rivier Styx. Daarom wordt Charon geassocieerd met beide rivieren en dient hij ze als bootsman, ongeacht de naam.

Betaling voor de overtocht

• Hoewel noch de obolus noch de danake erg waardevol waren, gaven de munten wel aan dat de juiste begrafenisrituelen waren uitgevoerd voor de overledene.
• Hermes begeleidde zielen naar de rivier Aqueron (rivier van pijn), waar de bootsman hen opwachtte aan de oever. Zodra hun overtocht was betaald, droeg hij de ziel naar de overkant van de rivier naar het rijk van Hades. Daar werden ze veroordeeld over hoe ze hun leven na de dood zouden doorbrengen, in de Elysische velden of in de diepten van Tartarus.

Goddelijke oorsprong

• Hoewel hij een godheid is in de onderwereld van Hades, wordt Charon ook vaak gezien als een geest of demon. Charon is de zoon van de Nacht en de Duisternis, beide oergoden wiens bestaan zelfs dat van Zeus voorafgaat.
• Hoewel Charon vaak wordt afgeschilderd als een oude en lelijke man, was hij behoorlijk sterk en hanteerde hij de paal van zijn vlot als een wapen om ervoor te zorgen dat degenen die niet betaalden niet aan boord konden komen.

De rol van de bootsman in de onderwereld

• Sommige figuren, zoals Orpheus, slaagden erin Charon te overtuigen hen doorgang te verlenen met andere vormen van betaling in plaats van een munt. Hercules (Hercules) dwong Charon echter hem zonder betaling te vervoeren.
• Hades strafte Charon omdat hij Hercules toestond de onderwereld binnen te gaan en daarom werd hij veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf.
• Tot slot werd de grootste maan van de planeet Pluto Charon genoemd, naar de Griekse schipper.

Dus, wil je meer weten over andere figuren uit de Griekse mythologie? Zie dan ook: Persephone: vrouw van Hades en godin van de onderwereld in de Griekse mythologie.

Foto's: Aminoapps, Pinterest