Het was 20 april 1999, een dinsdag, een gewone dag in Littleton, Colorado in de Verenigde Staten. Maar voor de studenten Eric Harris en Dylan Klebold was dat de datum waarop ze de hoofdrolspelers van het bloedbad in Columbine zouden worden.

Eric en Dylan waren twee in zichzelf gekeerde studenten die hun tijd graag besteedden aan het spelen van schietspelletjes op internet. Hoewel ze normaal gedrag vertoonden op Columbine High School hadden ze allebei te kampen met emotionele problemen en werden ze gepest.

In Eric's persoonlijke dagboeken uitte hij een diepe haat en woede tegen mensen in het algemeen. Hij had het er zelfs voortdurend over om iedereen te vermoorden die hem op school het gevoel gaf afgewezen te worden. Tekeningen van nazi-hakenkruizen werden ook gevonden in de pagina's van zijn dagboek.

In Dylans dagboek is een extreem depressieve en suïcidale tiener te zien. Dylan rapporteerde hoe vreemd, eenzaam en apathisch hij zich voelde en versierde zijn pagina's met tekeningen van hartjes.

De twee ontmoetten elkaar op Columbine High School en werden hechte vrienden. Ze deden mee aan toneelactiviteiten op school en maakten graag video's voor het internet, maar het onderwerp van hun video's was altijd erg gewelddadig en ze leerden zelfs hoe ze zelfgemaakte bommen moesten maken.

Er wordt gespeculeerd dat de twee het bloedbad op Columbine High School een jaar lang hebben gepland.

Plan A

De klok sloeg 11:14 toen Eric en Dylan zelfgemaakte bommen plaatsten bij een brandweerkazerne die vlak bij de school lag. Ze wilden veel schade aanrichten en zo de brandweer afleiden zodat die niet te veel aandacht zou besteden aan wat er in de school gebeurde.

De bom die om 11.17 uur zou afgaan, had echter geen succes en veroorzaakte slechts een klein brandje dat al snel door de brandweer onder controle werd gebracht. Daarom gingen Eric en Dylan om 11.19 uur op weg naar hun plan A.

De twee gaan de school binnen met hun rugzakken vol bommen en laten ze achter in de cafetaria die vol zat met studenten. Dan gaan ze naar de dichtstbijzijnde parkeerplaats in de open lucht en wachten tot de bommen ontploffen. Als ze ontploffen, rennen de mensen meteen gewapend naar de plek waar ze wachten.

De bommen werkten echter niet. Sterker nog, als ze hadden gewerkt, zouden ze naar schatting sterk genoeg zijn geweest om de 488 leerlingen die in de cafetaria aanwezig waren te verwonden. Met nog een mislukking besluiten de twee de school binnen te gaan en zich een weg naar buiten te schieten.

Het bloedbad in Columbine

Eerst sloegen ze studenten die op het grasveld van de parkeerplaats stonden en pas daarna gingen ze via de trappen van Columbine naar binnen.

Op weg naar de cafetaria gingen Eric en Dylan schieten op alle leerlingen die hun pad kruisten. De meeste leerlingen die in de cafetaria waren, dachten bij het horen van de schoten dat het een grap was. Dus niemand maakte zich zorgen.

Leraar Dave Sanders realiseerde zich echter dat er iets mis was en dat dat geluid geweervuur was. Nadat hij dit had opgemerkt, klom hij op een van de cafetariatafels en waarschuwde de leerlingen om weg te rennen of zich ergens in de school te verstoppen. Als hij dat niet had gedaan, waren er waarschijnlijk veel meer doden gevallen.

Met die waarschuwing brak er paniek uit onder de leerlingen, die wanhopig begonnen te rennen. Met al het lawaai in de school ging lerares Patti Nielson, niet wetend wat er aan de hand was, naar de gang waar Eric en Dylan waren. Ze ging hen vragen op te houden met zo'n rommel te maken.

Toen de twee haar echter zagen, vuurden ze schoten op haar af die haar schouder schampten. Het lukte de lerares om naar de bibliotheek te rennen en daar vroeg ze de leerlingen om zich te verstoppen en stil te zijn. Om 11:22 uur belde Patti de sheriff van de school en waarschuwde hem dat er schutters in Columbine High School waren.

Het was om 11.29 uur, in de schoolbibliotheek, dat Eric en Dylan hun grootste aantal slachtoffers maakten. Tien van de dertien slachtoffers stierven op deze locatie. Volgens rapporten vroeg Eric iedereen om op te staan, maar omdat niemand gehoorzaamde begon hij toch te schieten.

Sommige studenten vertelden ook dat Eric op een gegeven moment zei dat hij niet langer de adrenalinestoot voelde van het schieten op mensen. Hij stelde toen voor dat het misschien leuker was om ze neer te steken.

Zelfmoord

Na deze slachting in de bibliotheek kwamen de twee naar buiten en begonnen door het raam van een van de gangen vuur uit te wisselen met de sheriff. Helaas kwam de leraar Dave Sanders de schutters tegen en raakte ernstig gewond en stierf een paar minuten later.

Ondertussen was de politie al gebeld en volgde de pers alles wat er gebeurde in real time.

Om 11:39 uur keerden de twee terug naar de bibliotheek en daar namen ze nog meer slachtoffers. Nadat ze dit hadden gedaan, meldden lerares Patti en enkele leerlingen dat er een lange stilte viel en toen hoorden ze de twee tot drie tellen gevolgd door het geluid van geweerschoten. Het was 12:08 uur. Eric en Dylan hadden zelfmoord gepleegd.

De tragedie

Het kostte de politie ongeveer drie uur om de school binnen te komen. De rechtvaardiging was dat ze dachten dat er acht schutters waren en dat als ze binnenkwamen de politie met hen in botsing zou komen, er meer slachtoffers zouden kunnen vallen.

Het bloedbad in Columbine had een enorme weerslag. Tot dan toe was er in de Verenigde Staten nog nooit een aanslag geweest met zoveel slachtoffers. Dit verhaal waarbij 13 mensen omkwamen en 21 gewond raakten, deed de discussie oplaaien over pesten op scholen en geestelijke gezondheid.

De beveiliging op scholen in de Verenigde Staten is verhoogd en ze hebben speciale training gehad voor dit soort situaties.

Na onderzoek ontdekte de politie dat Eric Harris, die het bloedbad plande, een typische psychopaat was en Dylan een suïcidale depressieve. Beiden hadden te lijden onder pesterijen op school.

Columbine High School vandaag

Tot op de dag van vandaag wordt het bloedbad van Columbine herdacht en dient het helaas als inspiratie voor andere aanslagen.

Bovenal heeft deze tragedie een smet geworpen op de Columbine High School, die tot op de dag van vandaag het gedenkteken in ere houdt dat ze hebben gemaakt ter ere van de mensen die zijn omgekomen. De school heeft ook haar beveiliging en debatten over pesten en geestelijke gezondheid geïntensiveerd.

Daarna vonden er in de Verenigde Staten nog veel meer schoolaanslagen plaats, die geïnspireerd waren op het bloedbad in Columbine. In Brazilië lijkt de aanslag in Suzano ook erg op dit geval. Documentaires en films, zoals Elefante, werden geïnspireerd door dit trieste verhaal.

Als je geïnteresseerd was in dit onderwerp, zul je ook genieten van het lezen van Bloedbaden op scholen die de wereld tot stilstand brachten.

Bron: SuperInteressante Kanaal van Ciências Criminais